Rosa León : " Era un gato grande "

Nesta canción de Rosa León temos un montón de palabras para practicar o son "rr"

Era un gato grande que hacía ro-ró

muy acurrucado en su almohadón.
Cerraba los ojos, se hacía el dormido

movía la cola, con aire aburrido.

Era un ratoncito chiquito, chiquito

que asomaba el morro por un agujerito.
Desaparecía, volvía a asomarse

y daba un gritito antes de marcharse.

Salió de su escondite,

corrió por la alfombra

y miedo tenía

hasta de su sombra.
 

Pero al dar la vuelta

sintió un gran estruendo

vio dos ojos grandes

y un gato tremendo.

Sintió un gran zarpazo

sobre su rabito

y se echó a correr

todo asustadito.

Y aquí acaba el cuento de mi ratoncito

que asomaba el morro por un agujerito.


Ficha da actividade: 

Practicamos as praxias coa vaca

¡¡Xogamos a imitar os movementos que fai a vaca!!

Contos en cantos

Contos en cantos é un estupendo material co que traballamos na escola. Son cancións moi pegadizas narradas en verso e que aos nosos/as nenos/as lles encantan. Con "Chocolata" practicamos o "ch" e con "Cocorico" o "r" e mailo "rr". ¿Animádesvos a cantar?

El pájaro carpintero

Hai algúns días falamos sobre o peto e observamos o seu burato na cortiza da árbore. Esta simpática canción lémbranos ó paxaro que tanto nos gustou.

A tartamudez infantil

 

Ilustración de Jing Jing Tsong 

 

Os erros de fluidez son repeticións de sons, sílabas ou palabras, vacilacións ou indecisións que interrompen a fala. Estas dificultades son frecuentes en nenos/as de Educación Infantil.

Cando nos atopamos ante un problema de fluidez na fala ou tartamudez, é importante seguir estas recomendacións :

• Adicar tódolos días de 15 a 20 minutos a falar co/a neno/a, ver/ler algún conto xuntos, facerlle comentarios sobre o que o adulto fixo ao longo do día, sen presas e procurando que a situación sexa agradable, amosándolle que se desfruta falando con él/ela.
  
  
• Manter o contacto ocular de xeito natural ao falar con él/ela, escoitándolle con atención e amosando interese polo que di, facéndolle ver que se lle entendeu.
  
  
• Prestar máis atención ao que di que ás fallas de fluidez, sen amosar preocupación cando se produzan. É fundamental reaccionar dunha forma neutra ignorando a conducta da tartamudez.
  
  
• Esperar un breve espacio de tempo antes de responderlle. Así tamén aprende a non interrumpir nin apresurarse para falar.
  
  
• Fallarlle amodo, facendo pausas entre as frases, así nos poderá imitar e presentará menos tatexos. Que consigamos reducir a velocidade da fala cando conversamos con él/ela é un dos obxectivos primordiais. Este xeito lento de falar ten que soar natural, para que a/o neno/a non lle resulte extraño. (Pódese lentificar a fala alongando os silencios e articulando máis amodo)
  
  
• Darlle tempo para respostar e expresarse. Hai que esperar que remate de falar sen amosar impaciencia. Non interrumpilo/a nen acabarlle a palabra ou a frase.
  
  
• Cando o/a neno/a se amosa moi nervioso/a, querendo dicir moitas cousas e monopolizando a conversa debemos crear unha situación máis calmada intercalando comentarios e intentando instaurar un ritmo tranquilo.
  
  
• Falarlle con frases curtas e sinxelas, axeitadas ao seu nivel de madurez. Temos que evitar falarlle con frases excesivamente longas, facerlle demasiadas preguntas xuntas, darlle instruccións complexas ou usar un vocabulario complicado para o/a neno/a.
  
  
• Utilizar nalgunhas ocasións pausas na conversa, incluso algunha repetición de palabras ou frases, de modo que non se sinta presionado/a por falar correctamente, vexa esa conducta como algo natural e observe como o adulto resolve a dificultade.
  
  
• Na conversa non facerlle demasiadas preguntas, é mellor realizar comentarios ou observacións sobre o que está a facer nese momento. É importante non facerlle preguntas que supoñan respostas largas.
  
  
• Non presionarlle para que fale con outros adultos se non quere facelo, xa que falar baixo presión pode dificultar a fluidez.
  
  
• Non é frecuente que un/unha neno/a pequeno/a comente nada sobre as súas dificultades, pero si pode chegar a amosar incomodidade ou frustración por non poder falar fluido nun momento dado. Pero si xurde o tema, é importante referirse aos erros de fluidez como unha dificultade puntual con esa palabra nese momento, e non facer referencia á tartamudez. Falaremos das súas dificultades como “atascos” “repeticións” ou termos parecidos.
  
  
• Cando hai varios membros na familia, hai que facilitarlle participar nas conversas, establecendo turnos para que poida expresarse como o resto dos/das irmáns/ás.
  
  
• Nunca darlle consellos no momento no que cometa erros como “fala amodo”, “tranquilo/a”, “respira”...
  
  
• Non correxirlle directamente a súa maneira de falar ou pronunciar, nin facerlle repetir o que acaba de dicir. O que si podemos facer é introducir na nosa resposta o modelo correcto da/s palabra/s nas que presentou problemas.
  
  
• Reforzar frecuentemente os seus aspectos positivos en xeral, para proporcionarlle maior seguridade en si mesmo/a.