O Samaín é unha festa ancestral da cultura celta, na que se celebraba a fin dun ano e o comezo do novo.
Para eles significaba a fin do verán, da luz e o comezo do inverno.
Celebraban grandes banquetes e pensaban que os mortos esa noite podían moverse libremente pola terra.
Para protexer as súas casas poñían as caveiras dos inimigos vencidos na entrada, iluminadas con candeas. Así os espíritus non lles farían dano.
Esta tradición derivou no costume de tallar cabazas e iluminalas, común nos países cunha tradición celta.
Os emigrantes irlandeses levárona a Estados Unidos, onde derivou na festa de Halloween.
A celebración cristiana de Todos os Santos tamén ten a súa orixe no Samaín celta.
É importante conservar estas antergas tradicións que ainda que foron variando ao longo dos tempos non deixan de ser un reflexo daquelo que un día fomos.
O conto "Indo para o Samaín" de Carlos e Sabela Labraña é o que elexín para contarlles na sesión de estimulación da linguaxe. Adapteille o texto e elaborei as ilustracións para axeitalo á nosa etapa educativa.
E por último un xogo para ir ensaiando como queremos tallar a nosa cabaza ¿animádesvos? Pinchade na imaxe da cabaza para acceder.
